Noordkaap dag!! Deze ochtend bijzonder vroeg wakker geworden. Doordat het 's-nachts niet donker wordt is het net alsof het 'midden op de dag' is. Omdat het buiten zo rustig is, je hoort en ziet niemand, weet je dat het eigenlijk nog nacht is.

We nemen alleen het hoognodige mee voor deze rit naar de Noordkaap. We blijven nog een nacht overnachten in de 'wereldstad' Karigasniemi (bestaande uit een plaatselijke snackbar en wat huizen) en laten onze spullen dan ook achter in de hut.

Karigasniemi ligt op 10 seconden rijden van de grens met Noorwegen, voordat we er erg in hadden zaten we dan ook in Noorwegen. Langzaam maar zeker verandert het landschap van heuvelachtig naar toendra. De zon schijnt (zowaar) nu steeds maar het is fris, om niet te zeggen 'erg fris'. Watjes als wij beiden zijn, zijn we dan ook blij dat we een fleecetrui onder onze motorkleding aan hebben.
Aan tunnels ontbreekt het hier ook niet en er moet behoorlijk wat springstof zijn gebruikt om al deze tunnels te realiseren.

En daar zijn we dan, we staan op het voorterrein naar de Noordkaap zelf. Hier moeten we de motoren achterlaten, een toegangskaartje kopen en nog een klein stukje wandelen totdat we onszelf eindelijk kunnen fotograferen bij die metalen wereldbol.

De kaap zelf stelt eigenlijk niet zoveel voor. Gewoon een kale rots met daarop een laag gebouw dat dienst doet als museum. Daarnaast is de kaap niet eens het meest noordelijke puntje. Wil je kunnen zeggen dat je op het meest noordelijke puntje van Europa hebt gestaan, dan zal je te voet naar het schiereiland moeten waar dit punt is gelegen.
En nee, wij zijn daar niet geweest.. het was namelijk een wandeling van een paar kilometer.

Bij uitzondering is het deze dag prachtig weer. Zelfs de lokale mensen die dagelijks op de Noordkaap vertoeven (er dus werken), zeggen dat dit een uitzonderlijke dag is waarbij je eindeloos ver kunt kijken.

"Wat dan zo bijzonder aan de Noordkaap is?" Tja, zoals gezegd praten we eigenlijk gewoon over een kaal stuk rots, niets meer en niets minder. Maar de opbouwende climax van de rit ernaar toe, het simpele feit dat je op die rots staat, het bizar mooie uitzicht... dat moet je voelen, dat moet je beleven, dat is het Noordkaapgevoel.

Op de terugweg rijden we langs een... tja, hoe zal ik het noemen... eehhh "lappenkamp?". Door de taalbarrière zijn we genoodzaakt via handen en voeten te communiceren met deze lokale bewoners. Mijn oog heb ik laten vallen op een authentieke lappenmust en de eigenaar van de muts maakt met allerlei bewegingen duidelijk dat wanneer ik een rondje rij met de motor ik de muts voor weinig kan kopen. En aangezien ik graag wat voor mijn medemens over heb en voor geld bereid ben redelijk veel te doen rij ik braaf een rondje, tot groot plezier van mijn nieuwe Lapse vrienden.
 

Deze dag een kleine 860 km gereden. Vanuit Karigasniemi zijn we afgezakt, eigenlijk het begin van de terugreis naar Nederland. Via Noorwegen, Finland, Zweden en vervolgens weer Noorwegen kwamen we aan bij Narvik waar we de kustlijn (E6) hebben gevolgd tot en met Skarberget waar we de veerpont hebben genomen naar Bognes.
Na dit tochtje over het water zijn we uiteindelijk gestopt in Kråkmo waar we ons het comfort van een hutje wederom lieten welgevallen.
 

Wederom een dag dat we vroeg uit de veren waren. Rond 09:00 uur zijn we maar even gestopt bij de poolcirkel om de gebruikelijke (leuk voor thuis) plaatjes te schieten. De poolcirkel in Noowegen loopt een aantal kilometer boven de plaats Mo i Rana langs. Toch ook best wel weer bijzonder; je staat immers op een denkbeeldige lijn die de hele 'bovenkant' van de aarde rondgaat.

Nadat we onderweg bij de plaatselijke bevolking, in plaats van de aangeboden huiden, een broodje Unox worst kochten voor de broodnodige versterking van de inwendige mens, zijn we die avond uiteindelijk rond 19:30 uur gestopt bij het Ulsberg Motel dat langs de E6 ligt.
Over het motel zelf zal ik hier niets zeggen; de omgeving daarentegen was (eigenlijk zoals heel Noorwegen) bijzonder mooi en een verademing om op je in te laten werken. Het geluid van snel stromend water, een paar ezels (ja, de echte op 4 benen) die om aandacht vragen... Nee, het valt inderdaad niet mee om van de natuur te genieten!.
 

Rond 07:00 uur vertrekken we weer voor het volgende stuk van de terugreis. De makkelijkste weg zou nu zijn om de E6 verder af te zakken naar Oslo, maar tijdens een koffiestop in Dombås kiezen we ervoor om nog een stuk binnendoor te rijden. Zodoende slaan we even verderop bij Otta rechtsaf en komen vervolgens in wederom prachtige en prachtige natuur terecht. We rijden inmiddels door het Jotunheimen gebied. Aangekomen voor een korte stop in het plaatsje Elveseter bewonderen we een 33 meter hoge obelisk waarop een stuk van de Noorse geschiedenis is uitgebeeld.

We gaan weer verder en let op: het is vandaag 25 juli en wij rijden en staan gewoon in de sneeuw! Dit is bijna niet voor te stellen.

Aangekomen bij Sogndal gaan we naar links en na een paar oversteken over water komen we terecht op de E16 die we doorrijden tot na Oslo.
Toch wel enigszins moe maar wel voldaan door de fantastische rit van vandaag, parkeren we in Vestby onze motoren en brengen de nacht door in wederom een hutje en na een welverdiende maaltijd duiken we onze slaapzakken weer in.
 

De grote vraag van deze ochtend is "gaan we het halen om thuis te komen vandaag". Om 06:00 uur zijn we alweer helemaal bepakt en bezakt, klaar om weg te gaan. Om 06:10 gooien we de tanks vol en kunnen er zo weer een paar 100 kilometer tegenaan. We stoppen om 08:30 weer in Zweden om vlak boven Götenborg zowel de motoren als onszelf van de broodnodige energie te voorzien.
Tegen 11:00 uur komen we aan bij Helsingborg waar het wachten is op de ferry die ons naar Helsingør in Denemarken zal brengen. We sjorren de motoren weer vast op de ferry en genieten van het zonnige weer terwijl we 'gedag' zeggen tegen Zweden.
We vervolgen de hoofdweg langs Kopenhagen en zakken helemaal naar beneden tot Rødby waar we de veerboot naar Duitsland nemen.
En als je dan eenmaal in Duitsland bent wil je toch wel zo snel mogelijk naar huis, hetgeen met de toegestane (maximum) snelheid op de Duitse Autobahn niet geheel onmogelijk is. We hebben dan ook flink 'liggen blazen', een aantal keren gestopt om te tanken danwel te schuilen voor een regenbui en om precies 20:59 uur trok ik een parkeerkaart uit de parkeerautomaat om het parkeerdak weer op te rijden dat ik 10 dagen daarvoor was afgereden.
Die ochtend had ik uitgerekend om 22:00 uur thuis te zijn... de terugreis was dus nog iets spoediger verlopen dan verwacht. Het aantal gereden kilometers deze dag? Er staat me bij dat het er 1.400 waren.

Deze trip naar de Noordkaap was "kort maar krachtig". Het natuurschoon van Scandinavië heeft een onuitwisbare indruk bij mij achtergelaten. Wat een rust, wat een schoonheid, wat een heerlijke landen... jullie zien mij zeker nog een keer terug!